158. Wstyd

Nie przyznam się, że za Tobą tęsknię.
Nie przyznam się, że wspominam Twoje piękne słowa i czyny.
Nie przyznam się, że chciałabym się ukryć w Twoich szerokich ramionach
Nie przyznam się, że chciałabym się wsłuchać w bicie Twojego serca.
Nie przyznam się, że chciałabym poczuć smak Twoich ust.
Nie przyznam się, że słyszę "kocham", widzę Ciebie.

Nie przyznam się, chociażby mnie przypalali żywcem.

Wstydzę się tego, bo nie powinnam czuć do Ciebie cokolwiek dobrego.
Wstydzę się, bo po tym co zrobiłeś, naturalną reakcją byłoby skreślenie Cię na wieki. Może nawet nienawiść. Złość na pewno.
A ja mogę tylko trzymać kciuki za Twoje szczęście i życie. Życzyć Ci jak najlepiej. Nie stać mnie, żeby nienawidzić kogokolwiek.

Mogłeś i miałeś wszystko. Mam nadzieję, że odnajdziesz to "wszystko" gdzie indziej.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Created by Agata for WioskaSzablonów. Technologia blogger.